#dag95: 4 dagen feest

Het trotse hoofd van Reijer toen hij de medaille van zijn juf
kreeg maakte alle 4 de dagen in één klap goed.

Eén van de dingen die je je niet realiseert als je eerste kind naar school gaat, is hoe veel er bij komt kijken. Ik keek er smachtend naar uit in ieder geval, in de volledige veronderstelling dat het me zeeën van tijd zou gaan opleveren; een kind naar school. Hoe naïef. Inmiddels, en ruim een jaar later, weet ik dat je er bijna een tweede leven op na moet houden. Al die vrije dagen, uitstapjes, kerstdiners, paasdozen, palmpaasoptochten, luizenpluis-sessies en.... mijn nieuwste ervaring... de avondvierdaagse. Dat was dus afgelopen week. Iedere avond lopen de kinderen 5 kilometer door de buurt. Vier dagen lang. Op een verschrikkelijk handig tijdstip als je behalve de deelnemende kleuter ook nog een peuter en dreumes hebt. Ze beginnen namelijk om kwart over 6. En vanzelfsprekend lopen ze niet alleen. Want nee, dat kan de kleuter natuurlijk niet. Het hele gezin doet gezellig mee. Dat betekent in het kort dat je de middag niet kunt werken, want het kroost moet om 5 uur opgehaald zijn van de crèche en dan moet ook het eten al dampend en geurend op tafel staan. Dan moet je je stampende en dreinende (want: moe) dreumes en peuter in een buggy hijsen. Ja.... voor de peuter hebben we step en loopfiets heus wel geprobeerd, maar na 2 dagen was de lol daar toch echt wel heel erg af en was de enige voorwaarde waarop hij nog mee mocht dat hij heel stevig vastgebonden zat in de buggy. En dan lopen maar. Met zo'n 200 kinderen. En hun families, die allemaal erg hun best doen om gezellig te doen. Dit soort events zijn bepaald niet aan mij besteed. Maar als je het van de sunny side bekijkt zit er een pakket aan voordelen aan: vroeg eten. Goed voor de spijsvertering. Door al dat geplan ga je ook ineens heel gezond koken. Ik weet niet waarom het met elkaar samenhangt, maar dat doet het wel. Bij ons. En dan een stuk lopen in plaats van op de bank hangen, wijn drinken en/of werken. Maar het allermooiste was het ontzettend trotse hoofd van kleine Reijer toen hij zijn medaille van zijn juf kreeg. Call me a sucker, maar dat maakte alle 4 de dagen in één klap goed.