Eerlijk is eerlijk: over deze heb ik geen seconde na hoeven denken. Op de eerste dag van mijn experiment besluit ik de fiets te nemen in plaats van de tram. Want: frisse lucht + beweging = gezond. En eigenlijk kost het bijna geen extra tijd. Een half uurtje heen en half uurtje terug naar opdrachtgever levert me al gauw weer een uur aan activiteit op. Had ik me bedacht. En is normaal gesproken ook zo. Ware het niet dat er:
- een enorme storm de kop op stak en het zo hard waaide dat fietsen een gedeelte van de route onmogelijk werd gemaakt;
- ik op de terugweg na 10 minuten een lekke band kreeg.
 |
| Vrolijk en vol goede moed op mijn fietsje vanmorgen |
 |
Het bewijs dat niet alleen ik afstapte,
maar ook andere mensen het niet te doen vonden. |
 |
| Een lekke band? Op dag 1? Arrgghhh! |
 |
En hier is hij dan. Zo slap als mijn kapsel na
die stomme storm. |
Maar.. ik vond het op zich wel lekker. Als er niet van die gekke dingen gebeuren (lees: als de zon schijnt en er geen zuchtje wind te bekennen is) dan vind ik het zeker voor herhaling vatbaar. Maar eerst mijn band laten plakken.
