#dag36: De Mindfulnesstest

Mijn alter ego en ik zijn het snel met elkaar
eens daar op het bankje in de duinen.

Na alle experimenten van de afgelopen tijd, vond ik het tijd om eens wat aan zelfreflectie te doen. Ik vroeg me af hoe ik dat aan zou pakken. Gewoon een paar minuten zitten en nadenken over hoe het met me gaat? Best een praktisch idee op zich. Ik installeerde me op een bankje in de duinen en deed een poging om eens echt een goed gesprek met mezelf te voeren. Dusss... daar zat ik dan. "Hoe gaat het met me?" vroeg ik mezelf. "Tsja, goed wel eigenlijk" antwoordde mijn alter ego. "Oké, dat denk ik eigenlijk ook wel, maar niet altijd toch? Soms ben je echt wel heel erg moe en word je stapelgek van al dat heen en weer geren, vind je dat je te weinig tijd hebt voor de kinderen, weet je niet waar al dat gewerk toe leidt en wil je eigenlijk alleen maar heel hard wegrennen. Of een week alleen op vakantie gaan toch?" probeer ik de conversatie naar een wat dieper niveau te brengen. "Ja, dat klopt. Maar dat hebben alle moeders met kleine kinderen toch? Dat is gewoon een fase waar je doorheen moet" antwoordt mijn alter ego nuchter. "Oké, got a point over there smartass". En toen was ik wel zo'n beetje door mijn gespreksstof heen. Dat had ook niet echt zin dus. Behalve dan dat ik die ene zonnestraal die vandaag op de hele dag geschenen heeft, toch maar mooi op mijn hoofd heb gehad. En even tien minuutjes voor mezelf had genomen.

Toen ik thuis was had ik toch een ietwat onbevredigd gevoel. Dit kleine tripje naar mijn inner me was nou niet echt blog-waardig. Misschien had ik wat meer houvast nodig. Na wat googlen kwam ik uit bij een mindfulnesstest. Volgens de makers van deze test heeft hoe mindful je leeft grote gevolgen voor je leven. Dat klinkt spannend. Meer details krijg ik niet, maar als ik vragen zie als "Ik ben me bewust van de gedachten die ik heb" (Ehmm... *blanco* ) , "Als ik onder de douche sta, voel ik hoe het water mijn huid raak" (mijn main concerns zijn of de badkamer niet wordt volgesmeerd met tandpasta en of mijn iphone de bodem van de toiletpot niet raakt) en "Ik ben me bewust van de vluchtigheid van mijn ervaringen" (Sorry wat stond er ook alweer?) kan ik de verleiding niet weerstaan om hem te maken. 

Nadat ik de vragen ijverig heb ingevuld krijg ik de resultaten. Zo leer ik dat een mindful levenshouding bestaat uit 2 onderdelen: een deel Bewustzijn van het hier en nu, en een deel Zelfacceptatie. Aha. Naar schatting, zo staat er bij, scoren mensen gemiddeld op bewustzijn 65% en op zelfacceptatie 60%. Ik scoor respectievelijk 58 en 62%. Daarmee ben ik volgens de makers van de test "relatief gemiddeld". Weer aha. Ik heb volgens hen baat bij activiteiten die me helpen bewuster te leven en mezelf te accepteren. Nou heb ik met name met het laatste echt totaal geen moeilijkheden als ik mijn directe omgeving moet geloven. Mijn moeder klaagde regelmatig dat "het zelfbewust opvoeden bij mij iets tè goed gelukt was". Desalniettemin bekeek ik met enige nieuwsgierigheid te tips die mijn leven mindfuller zouden gaan maken. 

Ik citeer:

Tip 1. Zet jezelf in de realiteit. Moet je bijvoorbeeld wachten voor het stoplicht, bij de kassa of de lift zoek dan bewust je ademhaling op en concentreer je daarop. Voel hoe je voeten contact maken met de grond en ontspan je gezicht. Zeg tegen jezelf: "Dit is het!."

Tip 2. Doe maar een ding tegelijk. Lees niet je email terwijl er bijvoorbeeld iemand tegen je praat of je een boterham eet. Doe met heel je aandacht één van beide. Ook al lijkt het niet zo, uiteindelijk zul je een hoop tijd besparen. Houd je je aandacht erbij dan maak je immers minder fouten.

Tip 3. Observeer emoties en gedachten over jezelf, zonder ze te veroordelen. Realiseer je dat jij niet je gedachten en gevoelens bent, maar ze alleen maar hebt. Laat ze er gewoon zijn. Je zult merken dat ze misschien wel onprettig zijn maar dat ze vanzelf weer weggaan. Je kunt ze best dragen.

Tip 4. Vergeef jezelf. Iedereen maakt fouten in het leven. In plaats jezelf die in te blijven wrijven, kijk wat je ervan kunt leren. Realiseer je bovendien dat je, op het moment dat je de fout maakte, gewoon niet beter wist en er ook maar het beste van probeerde te maken.

Nog één keer aha dan maar. Interessant dit. Misschien moet ik me nog eens verder in het fenomeen mindfulness verdiepen, want ik heb vriendinnen -die toch echt niet zo hééél erg raar zijn- die er helemaal mee weg lopen. Ze voelen zich gelukkiger, minder gestresst, vallen er zelfs van af. Maar die moeten dan toch echt een andere mindful-guru hebben dan de guru's die de pagina's van deze website gevuld hebben. Ik ga ze deze week bellen. Tussen de momenten door dat ik mezelf in de realiteit zet en heel hard 'Dit is het!' roep. Want dingen tegelijkertijd doen is uit den boze. Ik weet wel één ding zeker: degene die tip 2 heeft bedacht heeft géén 3 zoons!