#dag44: Amber, een spekje naar mijn bekje

Amber is the bomb

Al maanden geleden had ik een gesprek met iemand waar ik mee samenwerkte op een opdracht over gezond eten. Vol overgave vertelde ik haar over mijn overtuiging dat het niet om de calorieën gaat, maar om wát je eet. Dat als je gezond doet, je vanzelf wel afvalt omdat je je zo fit voelt en daardoor meer beweegt, je lichaam er beter raad mee weet and so on. Ik hóórde haar gewoon denken "Goh, grappig. Misschien een idee om je adviezen zelf een ons op te gaan volgen?" Maar dat zei ze niet hoor. Daar is ze veel te beleefd voor. En te lief ook. In plaats daarvan vroeg ze me "Ah.... jij bent ook een Amber-aanhanger? Amber is echt the bomb. Ik heb mijn hele leven aan Amber te danken!" Niet begrijpend keek ik haar aan. Geen flauw idee wie Amber is. En my god, haar hele leven? Wat was daarmee dan? En wat heeft die Amber er mee gedaan? Er blijven vragen als een fontein in me omhoog borrelen.

Vervelend genoeg hield onze conversatie daar op, omdat er iemand tussen kwam en ik heb haar daarna niet meer gezien omdat ze met zwangerschapsverlof ging. Zou ze zwanger zijn geworden door Amber? Nee toch? Dat gaat wel heel ver. Maar haar hele leven te danken aan Amber. Dat gaat ook best ver als je het mij vraagt. Dus het zou kunnen.

Zo bleef ik met talloze vragen in pure onwetendheid achter. Zo nu en dan ploepte Amber onverwacht op in mijn gedachten, maar telkens net op momenten dat ik geen tijd had om me eens even goed in haar te verdiepen. Een paar weken geleden echter, net voordat ik met deze blog begon, googelde ik Amber. Maar ja, waar moest ik beginnen? Waar moest ik uberhaupt op zoeken? Ik typte 'Amber leven' in. Ze had tenslotte het leven van mijn collega gered. Dat leverde 574.000 zoekresultaten op, waarbij de eerste pagina met name gevuld was met links naar Amber Rose (ja die ex van Kanye West inderdaad. Die afro-american met dat witte korte haar en very impressive bottom.... tsja.... geen idee waarom ik haar ken eigenlijk) en amber-alerts. Maar gezien de aard van het gesprek leek het me van beide onwaarschijnlijk dat ze het daarover gehad had. Ik probeerde het nog eens. Nu met de zoekwoorden 'Amber en voeding'. Ah, kijk, dat leek er meer op. Amber Albarda met een boek genaamd 'Eet jezelf mooi, slank en gelukkig' kwam omhoog. De titel was natuurlijk een spekje naar mijn bekje (ik weet niet of dit een officieel gezegde is, maar mijn oma zei zoiets vroeger altijd). Nog zonder de beschrijving echt gelezen te hebben, bestelde ik het. Dat had te maken met 3 factoren:

1. de titel dus. Mooi, slank en gelukkig worden (nou ja... gelukkig ben ik al, maar wat preventieve maatregelen om het ook te blijven kunnen nooit kwaad natuurlijk) enkel en alleen door te eten? Wow! 
2. het hoofd van Amber. Dat was voor de verandering eens écht een vrolijk hoofd en ze zag er in geen enkel opzicht uitgehongerd en/of chagrijning uit. Meestal komen die 2 -begrijpelijkerwijs- samen. 
3. de belofte van 'slim eten en bruisen van energie' die op de kaft prijkte

Na 1 dag kwam het boek. Na 1 week lag het onaangeraakt op tafel. Na 1 maand nog steeds. Oh nee, niet meer op tafel. Ik had het wel 'opgeruimd' in een la. Maar gisteren ben ik begonnen met lezen. En jee, wat is die Amber een leuk mens. Niet zo'n zeikende dieet-mien, maar gewoon een normale ex-hoe-meer-suiker-hoe-gezelliger die zich heel goed kan voorstellen dat je het allemaal maar gedoe vindt om heel gezond te doen. Maar die met alle overtuigingskracht die ze in zich heeft probeert over te brengen dat het écht écht écht de moeite waard is om het toch te doen. 

Eigenlijk zijn er volgens haar maar 2 stelregels waaraan je je moet houden:

• Eet niets wat je overgrootoma niet zou eten.
• Eet niets waar meer dan 5 ingrediënten op de verpakking staan.

Dus: eet alleen voedsel dat je ook als zodanig herkent. Een wortel is gewoon een wortel. Niets meer, niets minder. Maar een potje met pastasaus: snap jij nog wat daar allemaal in zit? Ik moet toegeven: ze heeft een punt. Wel meer dan 1 trouwens. Ik vind haar boek echt één groot feest der herkenning en het is ook nog eens leuk geschreven. Alleen van de stukken waarin precies staat beschreven welke voedingsstof waar goed voor is moest ik zo nu en dan een beetje gapen. 

Nu moet ik het nog gaan doen. Vandaag ben ik begonnen. Het heeft best wel wat weg van dat oerdieet eigenlijk, maar dan wat minder streng en echt bedoeld om je hele leven vol te houden. Ik ben er vooralsnog bijzonder enthousiast over. Keep you posted!