#dag52: Minivasten

Beetje in de twilight zone, maar voelt best goed

Vandaag heb ik helemaal NIETS gegeten. Het enige wat ik binnen heb gekregen is wat thee en water. Ik had zulke verschrikkelijke buikpijnen. Als ik niet beter had geweten zou ik gedacht hebben dat het weeën waren. Zou het van de quinoa komen? Of van de buikspieroefeningen? I don't know. Maar zo'n dagje niet eten; daar ga je je best lekker van voelen. Als je niets belangrijks hoeft te doen verder tenminste. Ik googelde of het kwaad kon. En vond allerlei sites waarop stond dat het tegenovergestelde waar is. 24 uur zonder eten reset je lichaam én is hartstikke hip. Beyonce doet het ook. En als Beyonce het doet... nou... hè... dat wilde ik maar zeggen. Het idee achter minivasten is simpel: het leert je onderscheid te maken tussen echte honger en emotionele honger. We eten vaak de hele dag door, zonder er echt bij na te denken. De bedoeling is dat je alleen eet als je lichaam energie nodig heeft. En het patroon van eten om het eten doorbreek je alleen door even helemaal niets te eten. Klinkt logisch. Alleen had ik vandaag door mijn buikpijn dus ook totaal geen cravings en telt het eigenlijk niet echt mee. Ik ga het wel nog een keer proberen, want het makes sense als je het mij vraagt.