#dag45: Quin(o) Wa?

Ok, ok voor de hand liggend grapje. Maar ik heb het echt iemand horen zeggen. En ja, dat was een Brabo. Uiteraard. Quinoa dus. Het is één van de weinige dingen die ik een soort van niet durfde te eten. Ik zag het voor het eerst bij iemand die een of ander dieet aan het doen was waarbij ze 100 dagen geen suiker mocht eten. Ik vroeg of ze taboulé at; zij zei dat het quinoa was. Want nee, taboulé mocht natuurlijk niet. Duh. Ik deed maar net of het inderdaad heel dom van me was. Had niet het idee dat ze echt in was voor een conversatie en al helemaal niet voor een workshop quinoa. Maar ja, dat zou ik ook niet hebben als ik 100 dagen geen suiker mocht eten. In dat licht was het eigenlijk nog knap dat ze geen fysiek geweld had toegepast op mij, vreemdeling, die haar zo maar aansprak. Zoals je begrijpt hoorde ik dan ook niet van haarzelf, maar van iemand die haar kent, dat ze dat dieet deed.

Maar Quinoa, ik had echt geen idee wat het was! Intrigerend. Natuurlijk zocht ik het op. Wat bleek: Quinoa is dus ook een superfood. Maar niet zomaar een ordinair superfoodje; nee, nee daarmee zou je deze pseudo-graan tekort doen. Het is meer de koningin onder de superfoods. Er zijn zelfs mensen die beweren dat er alles in zit wat een mensenlichaam nodig heeft. Als ik dat soort dingen hoor, dan haak ik direct af. Iets wat zó gezond is, dat moet wel ook heel erg vies zijn. Kinderachtig, ik weet het. Maar ik ben gewoon eerlijk. Daarnaast was de eerste en enige die ik het ooit in real life had zien eten bijzonder chagrijnig en zag er bovendien on-ge-lo-fe-lijk afgepeigerd uit. Dat kon ik dus mooi niet hebben.

Vandaag besloot ik het toch te proberen. Ik was er klaar voor. En Amber zei ook dat het heel gezond was en best lekker. Ik had het gisteren al in huis gehaald en twijfelde nog hoe ik het zou eten. Ik vond gekookt als rijst wel heel erg hardcore, dus ik koos voor de rauwe variant bij mijn ontbijt. Gemixt met kokos (als die olie zo gezond is, dan zal de gewone noot ook wel prima zijn) en mango. Ik voelde me echt zo'n ontzettende health freak toen ik dat bakje zag staan. Echt, ik weet dat sommige mensen iedere dag zo eten en zich niets anders meer voor kunnen stellen, maar voor mij was het best wel een mijlpaal. Sowieso alleen al het werk dat je er aan hebt. Dat is toch niet te doen als je gewoon op een normale tijd op een of ander kantoor moet verschijnen?! En daarnaast echt gewoon ik en quinoa. Quinoa. Wow. Dat eet je niet voor je lol. Dat eet je omdat je echt gezond wilt doen. En dat deed ik nu dus. Een beetje huiverig nam ik een hap, maar het was prima! Gewoon een soort zaadjes. Niets meer, niets minder. De jongens vonden het ook goed te doen. Die aten vrolijk met me mee.

En ik weet niet of het kwam doordat ik zo impressed was door mezelf of door de lage glycemische index (ja jongens, ik heb echt wat geleerd de afgelopen maand) die het schijnt te hebben, maar ik heb dus de hele dag mega healthy gegeten. Daar had ik ook echt zin in. Geen snaaibuien, geen zin in zoet. Ik heb me niet eens in hoeven houden, maar taalde er gewoon niet naar. Zou het echt door die gekke kleine dingetjes komen? Ik ga het morgen weer proberen!

Not kidding, dit is echt míjn ontbijt. 

Alexander vindt de quinoa in zijn handje ook bijzonder
intrigerend.

Tijn prikt ook gezellig een vorkje mee.